In den vergangenen Tagen sind die Corona-Infektionszahlen auch in München wieder stark gestiegen. Aktuell meldet das Robert Koch-Institut (RKI) für München einen 7-Tage-Inzidenzwert von 42,4, nachdem noch am Dienstag der Wert bei 32,5 gelegen war.
Der Stab für außergewöhnliche Ereignisse (SAE) hat deshalb unter Leitung von Oberbürgermeister Dieter Reiter heute beschlossen, dass die Liga-Spiele Türkgücü – SV Wehen und TSV 1860 – Lübeck am morgigen Samstag ohne Zuschauer stattfinden müssen. Ursprünglich war den Vereinen am Mittwoch mitgeteilt worden, dass am Samstag Zuschauer in Höhe von maximal zehn Prozent der jeweiligen Stadionkapazität zugelassen werden können, da die Münchner 7-Tage-Inzidenz an diesem Tag mit 34,7 (RKI) knapp unter dem Signalwert von 35 lag.
Angesichts der auch bundesweiten Entwicklung der Corona-Fallzahlen wurde zudem entschieden, dass nicht nur an diesem Wochenende, sondern im gesamten Zeitraum bis einschließlich Sonntag, 25. Oktober, in München keine Fußballspiele mit Zuschauern in den Stadien stattfinden können.
Denn das Referat für Gesundheit und Umwelt sieht die infektiologische Lage in München weiterhin als instabil an. Das Infektionsgeschehen ist flächig über die Stadt verteilt, ein bedeutsamer Anteil der Neuinfektionen ist auf Fälle im Zusammenhang mit Treffen von größeren Personengruppen zurückzuführen. Wie auch in den letzten Tagen zu beobachten war, sind Einzeltage mit geringeren Meldezahlen noch kein sicherer Hinweis auf eine insgesamt sinkende Inzidenz und eine sich nachhaltig positiv verändernde infektiologische Gesamtsituation. Dies gilt auch dann, wenn die Meldezahlen die 7-Tages-Inzidenz kurzfristig unter den festgelegten Signalwert sinken lassen.
Oberbürgermeister Dieter Reiter: „Wir hätten es den Fans gerne ermöglicht, ihre Mannschaft im Stadion wieder live erleben und unterstützen zu können. Die kurzfristige Absage für dieses Wochenende ist für Fans und Vereine besonders bitter, das ist uns sehr bewusst. Sie zeigt aber auch, dass es derzeit keinen Sinn macht, an einem fixen Stichtag festzulegen, was drei Tage später möglich sein kann. Dazu ist das gegenwärtige Infektionsgeschehen einfach zu dynamisch. Deshalb haben wir uns entschieden, in den nächsten gut zwei Wochen generell keine Spiele mit Zuschauern zuzulassen. Nur so können wir vermeiden, dass wieder für alle besonders ärgerliche, kurzfristige Absagen nötig werden könnten. Außerdem ist so auch eine Gleichbehandlung aller Vereine sichergestellt. Wir sind jetzt alle gefordert, damit wir das Infektionsgeschehen in unserer Stadt im Griff behalten können.“
Geçtiğimiz çarşamba günü Münih için bildirilen insidans* sayısının 35’in biraz altında olması nedeniyle korona kısıtlamlarında düzenlemeler yapıldı. Yeni kısıtlamalar cuma gününden itibaren şimdilik bir hafta boyunca geçerli olacak.
Kısıtlamalarda yapılan değişiklikler özellikle açık alanlarda düzenlenen özel etkinlikleri kapsıyor. Buna göre doğum günü, düğün, cenaze töreni gibi özel etkinliklere katılım açık havada 100 kişiye kadar mümkün olacak. Kapalı alanlarda katılımcı sayısında ise şimdilik bir değişiklik olmadı; 25 kişi ile sınırlı. Etkinliği düzenleyen sorumlunun talep edildiğinde hijyen ve virüsten korunma kurallarına uyulduğunu kanıtlaması gerekecek.
Bu hafta sonu Türkgücü-SV Wehen ve TSV 1860-Lübeck maçları da stat kapasitesinin yüzde 10’u olmak şartıyla seyircili oynanacak.
Yeni vaka sayılarında belirgin bir düşüş olmadığından diğer kısıtlamalar bir hafta daha sürecek. Buna göre bir hafta boyunca özel ve topluma açık alanlarda ve gastronomi işletmelerinde aynı hanede ikamet edenler, eşler, kardeşler, hayat arkadaşları ve birinci derecen akrabalar sadece bir diğer haneden kişilerle veya en fazla 10 kişilik gruplar olarak bir arada olabilecek.
Bu hafta sonu yine Münih’in açık hava hotspot noktalarında alkol yasağı da devam edecek. Şimdilik bir hafta sürecek olan kısıtlamaların nasıl devam edeceği, yeni insidans sayısına göre belirlenecek.
*bölgede 100 bin kişide görülen vaka sayısının 7 günlük ortalaması
Münih Anakent Belediye Başkanı Dieter Reiter, Münih halkını grip sezonu başlamadan önce grip aşısı olmaya çağırdı.
“Grip aşısı hem kendinizi hem de diğerlerini hastalıktan korumanın en iyi yöntemi. Özellikle bağışıklık sistemi zayıf olanlarda ağır seyredip bazı durumlarda ölüme bile yol açabiliyor.” diyen Reiter, özellikle sağlık sektöründe ve okullarda çalışanları grip sezonu başlamadan önce aşı olmaya çağırdı. Belediye Başkanı yaptığı açıklamada yaşlılar, kronik rahatsızlıkları olanlar, hamileler ve yaşlı ve bakım yurtlarında kalanlara olduğu kadar çocuklara da grip aşısı yapılmasının önemli olduğunu belirtti.
Robert Koch Enstitüsü’nün verilerine göre 2019 yılında 14 yaşının altında 43 bin çocukta influenza virüsü belirlendiğine de yer verilen açıklamada, ‘Her ne kadar çocuklar koronavirüsü normal şartlar altında oldukça hafif belirtilerle atlatıyor olsalar da 5 yaş altındaki çocuklar için influenza virüsü oldukça zorlayıcı olabiliyor.” denildi. Ayrıca çocukların virüsleri ailenin yaşlı bireylerine de bulaştırdıklarının altı çizildi.
Ekim ve kasım aylarını grip aşısı için en uygun zaman olduğu ve 60 yaşının üzerindekiler, hamileler, çocuklar, gençler ve kronik rahatsızlıkları olan yetişkinler için aşı ücretini sağlık sigortaları karşılıyor.
Yüksek ateş, baş, kas ve eklem ağrıları, kuru öksürük gibi belirtileri olan influenza virüsünün neden olduğu grip hastalığına karşı aşı olmak benzer belirtilere sahip olan korona virüsünden ayırt edilmesini de sağlıyor.
İnfluenza virüsünden korunmanın yolu ise yine korona virüsünden korunma tedbirleriyle aynı; sosyal mesafe ve hijyen kurallarına uymak gibi…
Kişisel aşı tavsiyesi için aile doktorunuzla görüşebilir, Münih Belediyesi Sağlık Dairesi’nin aşı danışma hattından hafta içi her gün saat 11.00 ile 12.00 arasında detaylı bilgi edinebilirsiniz. Tel.: 089 233-66907
Der Stab für außergewöhnliche Ereignisse hat heute unter Leitung von Oberbürgermeister Dieter Reiter entschieden, die Maskenpflicht für die Fußgängerzone und den Viktualienmarkt ab Freitag, 2. Oktober, wieder aufzuheben, nachdem die Münchner Corona-Inzidenzzahl seit mehreren Tagen stabil unter 50 Infektionen pro 100.000 Einwohner liegt.
Auch die maximal zulässige Gruppengröße wird deshalb ab kommenden Freitag wieder auf 10 Personen angehoben – sei es in der Gastronomie, in Privaträumen oder im Freien. Unverändert bleibt dagegen die Begrenzung der Teilnehmerzahl an privaten Feiern (Geburtstage, Hochzeiten u.ä.) auf indoor 25 und outdoor 50 Personen, da private Feiern derzeit die Hauptinfektionsquelle in München darstellen. Auch das nächtliche Alkoholverbot am Wochenende an den bekannten Hotspots bleibt unverändert in Kraft.
Das Spiel der FC Bayern Amateure am Samstag gegen die SG Dynamo Dresden wird ohne Zuschauer stattfinden. Über die Begegnung FC Bayern – Hertha BSC am Sonntag wird am morgigen Donnerstag entschieden.
Das Supercup-Spiel des FC Bayern München gegen Borussia Dortmund am Mittwoch dieser Woche in der Allianz-Arena wird ohne Zuschauer stattfinden. Das hat der städtische Stab für außergewöhnliche Ereignisse (SAE) unter Leitung von Oberbürgermeister Dieter Reiter heute beschlossen und sich auf ein generelles Vorgehen verständigt, wann Sportveranstaltungen ohne Zuschauer beziehungsweise mit reduzierter Zuschauerzahl stattfinden. Um das möglichst aktuelle Infektionsgeschehen zu berücksichtigen, wird dieser Entscheidung der zwei Tage vor der Sportveranstaltung festgestellte 7-Tage-Inzidenzwert des Robert Koch-Instituts für die Stadt München zugrunde gelegt. Liegt dieser unter 35, findet die Veranstaltung mit reduzierter Zuschauerzahl, nämlich bis zu 20 Prozent der Stadien- oder Hallenkapazität, statt. Liegt der Wert bei 35 oder darüber, sind keine Zuschauer erlaubt.
Jedes Jahr am 21. März, dem internationalen Tag gegen Rassismus, verleihen die Stadt München und die Stadt Nürnberg gemeinsam den „Mosaik-Jugendpreis – mit Vielfalt gegen Rassismus“. Der Preis wurde 2015 im Gedenken an die bayerischen Opfer der rechtsextremen terroristischen Vereinigung „Nationalsozialistischer Untergrund“ ins Leben gerufen. Mit dem Preis wollen München und Nürnberg ein kraftvolles und glaubwürdiges Zeichen der gesellschaftlichen und politischen Ächtung von Rassismus setzen und einen Beitrag zur Prävention leisten.
Nun startet die neue Ausschreibung für die Preisverleihung 2021. Ausgezeichnet werden von Jugendlichen und jungen Erwachsenen initiierte Projekte, die sich gegen Alltags-Rassismus und für ein respektvolles Miteinander aller Menschen in der Stadt sowie für interkulturellen Dialog und Begegnung stark machen. Bewerben können sich noch bis zum 26. Oktober 2020 Jugendliche und junge Erwachsene bis 25 Jahre aus Nürnberg und München.
Auch wenn die gemeinsame Arbeit in Schulen, Vereinen oder im privaten Freundeskreis in Corona-Zeiten erschwert ist und viele begonnene Projekte unterbrochen werden mussten, sind sicher auch jetzt wieder viele neue und kreative Projekte entstanden, die sich nachhaltig gegen Rassismus einsetzen. Egal ob Musik-, Film-, Kunst-, Theater-, Sport-, Medien-, Online-, Begegnungs- oder Bildungsprojekt – der Kreativität sind dabei keine Grenzen gesetzt.
Den ersten Platz in diesem Jahr teilen sich die beiden Projekte „Eine Welt – viele Farben“ aus München und das Musikvideo gegen Diskriminierung „Gutmensch“ von Charles Junior aus Nürnberg. Die Jury entschied, das Preisgeld von insgesamt 9.000 Euro auf beide Projekte gleichermaßen aufzuteilen. Die für März geplante Preisverleihung 2020 konnte aufgrund der Corona-Pandemie leider nicht stattfinden. Die Preisträgerinnen und Preisträger werden deshalb zusammen mit den neuen Preisträgern 2021 im nächsten Jahr in Nürnberg geehrt.
Die Organisation des Jugendpreises erfolgt über die Stabsstelle Menschenrechtsbüro und Gleichstellungsstelle der Stadt Nürnberg sowie die Stelle für interkulturelle Arbeit und das Pädagogische Institut – Zentrum für kommunales Bildungsmanagement der Landeshauptstadt München. Das Preisgeld wird je zur Hälfte durch die Stadt Nürnberg und die Landeshauptstadt München finanziert.
“Hayat hızlı akan bir nehirdir. Altın gibi parıltıları akıp gider, sonunda bize sadece kum kalır….”
Üç yazar, üç roman, üç dünya. Öyle ya, her roman ayrı bir dünyaya sürükler bizi. Kimi heyecan yüklü, kimi hazin, kimi duygu yüklü, kimi korku dolu. Satırların arasında kendimizi kaybederken meraklı gözlerle izliyoruz adeta her birinin hikâyesini. Bu hafta kahramanlarımızın hikâyeleri yine merak uyandıran türden.
KELEBEK ADASI -Sarah Jio
Bazen içinde olduğumuz bir sıkıntıdan sıyrılamadığımızı düşünüp daha bi’dert ederiz ya. Başımıza daha büyük felaketlerin de gelebileceği ihtimali hiç aklımıza gelmez oysa. Kelebek Adası sizi saracak, sürükleyici bir roman. Kendinizi aynı okyanusta hissedecek, kurtulmak için nefes nefese kalacaksınız.
Kitaptan alıntı: “Keşke uzun zaman önce öğrenseydim dediğim bir şey var. O kadar kalın kafalıyım ki anlamam yetmiş yılımı aldı.” Gülümsedi. Sonra bana baktı. “Olay şu,” dedi. “İstenildiği gibi olan ya da olmayan şeylere üzülmekle o kadar zaman harcıyoruz ki treni kaçırıyoruz. Hayat kendi yolunu bulur ve her şey olacağına varır. Sadece yaşa ve bırak olsun gitsin.”
SON VAGON -Angeles Donate
Dünyanın her yerinde bu böyle midir? Birileri iyi bir şeyler yapmaya çalışırken hep başkalarına karşı mücadele mi verir? Neden? Gösterişli bir fotoğraf için kirli görünen kareden çıkar. Her fakir kendi çöplüğünde yaşar. Başka hiçbir yere sığmaz, yakışmaz. Mücadele vermiş, eğitim almak istemiş, bir şeyler öğrenmek, insan gibi yaşamak istemiş kimin umurunda. Görüntü kirliliğidir… Yetişkinlere gönüllü olarak okuma yazma öğreten gazeteci-yazar Angeles Donate aynı zamanda sivil toplum kuruluşlarında da yönetici olarak görev almış. Türkçe’ye çevrilen ilk romanı Son Vagon İspanya’da çok satan romanların en başında geliyor. Angeles Donate aslında sadece Meksika’nın değil dünyanın her tarafındaki eğitim sorununu ele alan muhteşem bir eser çıkarmış ortaya.
Arka Kapaktan: “Meksika Hükûmeti tarafından demiryolu işçilerinin, göçebe ailelerin ve ücra bölgelerdeki çocukların gidebilmesi için kurulan vagon okullar; modernleşmeye bir köstek olarak görülür ve bir anda siyasi çıkarların odağı hâline gelir. Bakanlıktan müfettişin önüne gelen vagon okulların kapatılma dosyası, müfettişin dosyalarının arasından düşen siyah beyaz bir fotoğrafla; çocukluğun, eğitimin, fakirliğin, ilk aşkların ve düşlerin yeniden yaşandığı ve sorgulandığı bir davaya dönüşür. Hugo Valenzuela; tahta banklar ve kara bir tahtadan oluşan vagon okulu sınıfında, hiçliğin ortasında mücadelesini hiç yitirmeyen ihtiyar öğretmen Don Ernesto ve öğrencilerinin geleceği hakkında en kritik kararı almaya hazırlanırken, kendi geçmişinin muhasebesini de yapacaktır.”
MECBURİYET -Stefan Zweig
I. Dünya Savaşı başlarında gönüllü olarak orduya katılan Zweig, gazeteci ve yazar olarak ilk başlarda savaşı destekler. Fakat Galiçya’ya gidip orada cephede yaşadıklarından sonra savaşın anlamsızlığını kavrar. Hatta Babil Kulesi ve Zorlama bu dönemde savaş karşıtı yazılarındandır. Mecburiyet isimli çalışması da yine savaş teması üzerine kurulmuş. Savaş karşıtı olan Ferdinand ve eşi savaşmak istemediği için ülkesini terk eder. Psikolojik baskılara dayanamayan Ferdinand İsviçre’de aradığı huzuru bulduğunu zanneder ama içten içe ülkesine duyduğu aidiyet duygusu onu huzursuz eder. Cepheye katılmasını istemeyen çok sevdiği karısını üzmek istemez ama ülkesi ve karısı arasında bir seçim yapması gerekir… Stefan Zweig’dan, alıştığımız akıcı üslubu ile bir çırpıda okuyup bitireceğiniz güzel bir hikâye.
Zaman zaman kararsız kaldığımız ve seçim yapmak zorunda olduğumuz anlar yaşarız. Verilen karar gibi sonuçları da yaşam payımıza düşer. Pişmanlıklar yaşatmayan tercihler yapmanız dileğiyle.
Für Montag, 28. September, haben die Gewerkschaften verdi und GEW die Tarifbeschäftigten der Landeshauptstadt München zu einem ganztägigen Warnstreik an den städtischen Kitas aufgerufen. Es ist daher möglich, dass Kitas ganz geschlossen bleiben oder nur teilweise geöffnet haben. Weil spontan gestreikt werden kann, liegen dem Referat für Bildung und Sport vorab keine Erkenntnisse vor, in welchem Ausmaß die städtischen Kindertageseinrichtungen bestreikt werden.
Den Eltern wird deshalb dringend empfohlen, direkt bei der jeweiligen Kita-Leitung nachzufragen, ob die Einrichtung voraussichtlich normal geöffnet sein wird, ein Teilbetrieb möglich ist oder ob die Einrichtung komplett geschlossen wird.
Die Besuchsgebühren und das Verpflegungsgeld für ausgefallene Betreuungstage werden den Eltern automatisch erstattet.
Am Montag, 28. September, entfallen aufgrund des Streiks auch alle Vorkurse Deutsch 240 sowie alle weiteren Kursangebote in den Kindertageseinrichtungen.
In den Schulen und Kitas der Landeshauptstadt München gilt aktuell die sog. „gelbe Phase“, obwohl der Inzidenzwert zwischenzeitlich über 50 Infizierte je 100.000 Einwohner gestiegen war. Die Landeshauptstadt München hat jedoch den vom Freistaat zugestandenen Handlungsspielraum genutzt und festgelegt, dass an allen Münchner Schulen und Kindertageseinrichtungen zunächst weiterhin die Stufe 2 („gelbe Phase“) gemäß aktuellem Rahmenhygieneplan gilt und die weitere Entwicklung abgewartet wird. Mittlerweile liegt die 7-Tages-Indizenz wieder deutlich unterhalb von 50.
Stadtschulrätin Beatrix Zurek: „Es gibt keinen Automatismus, bei einem Inzidenzwert von 50 die Stufe 3 – Phase rot auszurufen. Diesen Handlungsspielraum hat der Freistaat den Kommunen explizit eingeräumt. Die Stadt München bemüht sich sehr, die Interessen von Eltern, Kindern und Beschäftigten abzuwägen und mit dem Infektionsschutz in Einklang zu bringen. Was die Kolleginnen und Kollegen in den Münchner Kitas in den vergangenen, sehr schwierigen Monaten geleistet haben, war hervorragend. Dafür bedanke ich mich herzlich. Aber auch die Eltern waren in einer außergewöhnlichen Weise belastet.“
Die Stadt betreibt 48 städtische Kinderkrippen, 164 Kindergärten, 116 Horte, 123 Häuser für Kinder, 42 Tagesheime und 2 Heilpädagogische Tagesstätten mit insgesamt rund 36.500 Plätzen.
Münih’te Oktoberfest, 40 yıl önce bugün kanlı bir saldırıyla tarihinin en karanlık gününü yaşamıştı. Bugün, yağmurlu ve soğuk bir sonbahar gününde, Oktoberfest suikastı hatırlandı ve dokümantasyonu topluma açıldı.
26 Eylül 1980 yılında 21 yaşındaki aşırı sağcı Gundolf Köhler’in festivalin ana giriş kapısındaki bir çöp kutusuna bıraktığı askeri patlayıcının infilak etmesiyle suikastçi dahil 13 kişi hayatını kaybetmiş, 213 kişi yaralanmıştı. O zamanlar aşırı sağcı nefret suçu olarak değerlendirilmemiş olan suikast, 40 yıl sonra 2020’nin temmuz ayında bu kategoriye alındı.
Bugün, korona tedbirleri nedeniyle bu yıl yapılamayan festivalin giriş bölümünde, suikast hatırlandı ve Oktoberfest Suikastı Dokümantasyonu topluma açıldı. Açılışta, Federal Devlet Başkanı Frank-Walter Steinmeier, Bavyera Eyalet Başkanı Markus Söder, Münih Belediye Başkanı Dieter Reiter ve DGB’den (Almanya Sendikalar Konfederasyonu) Pia Berndt ile saldırıdan yaralı/sağ olarak kurtulanlar ve kurban yakınları da birer konuşma yaptı.
Belediye Başkanı Reiter, Cumhurbaşkanı Steinmeier, Başbakan Söder ve Belediye Başkanı Reiter yaptıkları konuşmalarda, Münih tarihinin en karanlık günlerinden biri olan 40 yıl önce bu noktada aşırı sağ eğilimli suikastçının gerçekleştirdiği kanlı girişimin bir örnek olarak günümüzde demokratik yaşamı tehdit eden aşırı sağ tehlikesi varlığına da dikkat çektiler.
Oktoberfest alanında girişi ücretsiz olan sergi, günün her saatinde gezilebilir. Sergi içeriği ve programına dijital ortamda dokumantation-oktoberfestattentat.de adresinden ulaşılabilir.
Orhan Tinengin Fotos: Landeshauptstadt München / Kulturreferat
Münihli oyuncu Tim Seyfi ile 2016 yılında yaptığımız ve 65 numaralı PiYASA dergimizin kapak konusu olan bu söyleşiyi haftanın #tbt’si olarak tekrar paylaşıyoruz. Başarılı oyuncunun son yıllarda yaptığı çalışmalar söyleşide haliyle yer almıyor olsa da, bu noktada Netflix’te 2. sezonu yayınlanan Atiye dizisinin Serdar’ı rolünde izleyebileceğinizi hatırlatalım.
“Hayatı seviyorum, o da beni seviyor“
Anadolu’nun bağrında, tam olarak Sivas, Yıldızeli’nde 8 çocuklu bir ailenin 5. çocuğu olarak doğmuş Timur Seyfi Ölmez. İki yaşında geldiği Münih’te, lise yıllarında kurduğu `Noise Pollution’ (gürültü kirliliği) adında bir rock grubunda solistlik yapmış. Fransızca-İngilizce simultane tercümanlık öğrenimi sırasında gittiği Paris’teki Cours Florent okulunda oyunculuk dersleri almış. Tercümanlık diplomasını ise aldığı gibi dolaba koyup oyunculuğa başlamış. Münih’te, Fassbinder’in Kerhaneci (Katzelmacher) oyununda yönetmen Hans Christian Müller tarafından keşfedilmiş. 95 yılında Müller’in `Kronstadt’a Hoşgeldiniz’ filminde başrol oynayarak sinema dünyasına giriş yapmış. Artık 22 yıllık oyuncu olan Tim Seyfi ile Münih’te Maxvorsadt semtinde komşu olduğumuz günlerde tanışmıştık. Karizmatik, pozitif, enerji doluydu ve oyunculuğa başlayalı bir iki yıl olmuştu. Tim Seyfi, hala karizmatik, pozitif ve enerji dolu ama artık sinema dünyasında çok sağlam bir yere sahip. 40’ı aşkın uzun metraj, biriyle en iyi erkek oyuncu ödülü aldığı kısa filmler ve diziler de dahil toplam yüzün üzerinde yapım var zulasında. Kusturica, Fatih Akın, Tony Gatlif gibi yönetmenlerle çalışmak da her oyuncunun harcı değil. Türkçe ve Almanca’nın yanı sıra Fransızca, İngilizce ve İtalyanca da biliyor. Almanya dışında başta Fransa olmak üzere neredeyse tüm Avrupa yapımlarında kolaylıkla yer almasında bunun payı büyük. Sayısı her yıl artan başrolleri var. Bir de Hollywood’a göz kırptığı Amerikan dizileri… Kendi deyimiyle `İki sene sonra çok başka şeyler konuşuyor olabiliriz.’ Ama önce buyrun bizim için keyifli bir hasret giderme de olan söyleşimiz. Umarım siz de keyifle okursunuz.
2016 senin için oldukça yoğun bir yıl oldu, 5’i başrol olmak üzere 9 projede yer aldın. Nasıl hissediyorsun? 22 yıl önce başladığın oyunculukta şu an geldiğin yeri hayal ediyor muydun? Bu yıl çok çalıştım. Sorumluğumun yüksek olduğu rollerdi. Evet, şu anda hayalimi yaşıyorum, diyebilirim. Hayalim, ulusalararası çalışabilen bir oyuncu olmaktı. Farklı rollerde, yeni şeyler keşfedebileceğim işlerde olmak istiyordum. Ve ben bunu özellikle son 3-4 yıldır yaşıyorum. Son yıllarda 5-6 Fransız filminde oynadım; biriyle Cannes’a katıldım, Kanada’ya gittim. Amerikan dizisinde oynadım. Alman filmlerinde yer alıyorum. Çok farklı rollerde oynuyorum; komiser, katil, haham, imam… Şu anda her şey çok güzel. Bazen algılamakta zorlanıyorum. Yılda 30-40 senaryo geliyor, içime sinenleri seçme şansına sahibim ve bu bir ayrıcalık; herkese nasip olmadığının farkındaydım.
Buradaki Türkiye kökenli oyuncular göçmen rollerinde sıkışıp kaldıklarından şikayet ederler. Sende bu öyle görünmüyor. Hatta Alman yapımlarında Duvara Karşı ile başlayan bir Bavyeralı ağırlığın var sanki? Evet, ilk Bavyeralı rolüm Duvara Karşı’daydı. Bir Türk’ün Bavyeralı olabileceğini yine bir Türk’ün (Fatih Akın) göstermesi gerekiyormuş. (gülüyor) Ondan sonra politikacısından, aşağı Bavyeralı polis memuruna kadar birçok Bavyeralı rolüm oldu. Ama açıkçası benim için karakterin nereli olduğunun bir önemi yok. Önemli olan karakterin enteresan olması. Zaten artık göçmen rolleri eskisi gibi sırf manavdan, dönerciden ibaret değil. Oyunculuğumun ilk yıllarında ben de bu tip rol teklifleri alıyordum. Ama beş dil bildiğimi, farklı roller de oynayabileceğimi hep hatırlattım. Son on beş yıldır oynadığım rollerin çoğu Alman. Bu sene oynadığım roller arasında bir Fransız, bir Arap, Bavyeralı ve Yahudi kökenli bir Polonyalı var. Kara kaş kara göz tipine çok uymadığım ve isminden de hemen anlaşılmadığı için de belki. Çoğunlukla film bitince nereli olduğumu soruyorlar. Sürekli aynı tip roller oynamak zorunda kalsam sıkılır, oyunculuğu bırakırdım galiba.
Rollerini seçerken nelere dikkat ediyorsun? Kendim izler miydim? Bu soruyu düşünerek karar veriyorum. Çok severek izlediğim bir Fransız dizisinden teklif alıp oynamıştım. Bu müthiş bir duygu… Yeni bir şeyler öğreneceğim, enteresan karakterler olmasına dikkat ediyorum. Arkasında duramayacağım rollerde olmak istemiyorum. İçime sinmeli.
En son vizyona giren filmin Çakallarla Dans’tan alınan sonuçtan memnun musun? Evet, bir buçuk milyona yakın gişe yaptı. Ben orada nazi subayı benzeri bir karakteri canlandırdım. Murat Şeker’le daha önce de çalışmıştım. Onun ilk uzun metraj filmi, benim de ilk Türkiye yapımım olan `İki Süper Film Birden’le başlangıcı yaptık. Sonrasında Aşk Tutulması ve Çakallarla Dans 4.
Es war einmal in Deutschland (Bir Zamanlar Almanya’da) yeni çekildi. Moritz Bleibtreu’un da oyuncular arasında olduğu iddialı bir film. Biraz bahseder misin? Evet, 10 Şubat’ta Berlinale galası var. Çekimleri yeni bitti sayılır. Sam Garbarski yönetiminde çekildi. Almanya’da savaş sonrası başka yerlere kaçmaya çalışan 3-5 Yahudi arkadaşın hikayesi. Gidebilmek için paraya ihtiyaçları var. Ben orada bir bohçacıyı oynuyorum. Tarihi bir film, güzel bir aşk hikayesi var. Trajikomedi.
Bir de Fransız rolleri oynacak kadar Fransız yapımlarının içindesin. Evet, son yıllarda birçok Fransız yapımda bulundum. En son Toril adlı bir filmde yer aldım. Orada bir boğa güreşçisini oynuyorum. Çiftliğinde üç yüz elli boğası olan eski bir torero. Fransa’da vizyona yeni girdi, festival turunda. Sanırım Türkiye’de de vizyona girecek.
Amerikan dizilerinde de oynadın, ufukta Hollywood görünüyor mu? Berlin Station diye bir dizide oynadım. Şu anda ayrı bir Amerikan dizisinden haber bekliyorum. Bizim işimizde bir telefonla hayat değişebiliyor. O dizi olursa üç aylığına Amerika’ya gideceğim. İki yıl sonra bambaşka şeyler konuşuyor olabiliriz. Benim tipimde oyunculara son yıllarda çok ihtiyaç var. İngiliz ve Amerikan yapımı filmlere Almanya ve Fransa’dan çağrılan çok oyuncu oldu. Her şey olabilir, neden olmasın?
Oldukça farklı yapımlar ve rollerde yer alan biri olarak şimdiye kadar kendinle en özdeşleştirdiğin rolün hangisi oldu? Her rolde kendinden bir şeyler vardır ama adeta kendimi bulduğum karakter Komiser Pascha diyebilirim. Su Turhan’ın kitabını okuduğumda ona `bu kitabı benim fotoğrafıma bakarak mı yazdın?’ diye sordum. Hem Türk, hem Bavyeralı. Camiye de gider, rakısını da içer. Karakterin tuttuğu takımlar bile benimkiyle aynı; FC Bayern ve Fenerbahçe… O kadar ki, hayatımda ilk kez bir prodüksiyon şirketine `bu rolü istiyorum’ diye bir mektup yazdım. Ajans aracılığıyla yollattım mektubu. Ajansım biraz tereddüt etti ama `Casting’e çağırsınlar, alırım rolü’ dedim. 22 yılda ilk kez yaptım bunu. Yaklaşık 6 hafta sonra casting’e çağırdılar. Benden sonra da `rolün sahibini bulduk’ diye bıraktılar. Sonrasında yapım şirketine hazırlık aşamasında danışmanlık yaptım. Çok şey kazandırdım onlara, çok memnunlar. İki bölüm çektik. Hayatımın en güzel rollerinden biri oldu. Kızkardeşim galaya geldiğinde “Abi iyiymiş yaa, hiç yorulmamışsındır; kendini oynamışsın.” dedi.
Birçok oyuncunun birlikte çalışmak için can attığı Kusturica, Tony Gatlif, Fatih Akın gibi önemli yönetmenlerle çalıştın. Bir yapımında olmayı çok isterim dediğin bir yönetmen kaldı mı? İskandinav filmlerini severim. Kuzey Avrupa filmlerini severim. Danimarkalı Anders Thomas Jensen’in çok titiz işleri var; Men & Chicken veya Adem’in Elmaları gibi. Fransız yönetmenleri severim. Türkiye’de Nuri Bilge Ceylan ve Zeki Demirkubuz geliyor aklıma. Her ülkede var galiba birkaç yönetmen. Şu da ilginç ama bana birkaç kez oldu; arkadaşlar arasında `şu yönetmenle çok çalışmak isterim’ dedikten bir hafta sonra o yönetmenden teklif geldi. Kusturica ve Tony Gatlif’le öyle oldu. Geromino için ajanstan telefon geldiğinde şaka yaptığını sanmıştım. İçten ve beklentisiz istediğim zaman oluyor galiba.
Birçok uluslararası yapımda yer aldın; Almanya, Fransa, Türkiye… Ülkeler arasında yapımlardaki farklılıklar nelerdir? Ülke diyemem ama her prodüksiyon farklıdır. Örneğin Türkiye’de Murat Şeker’le üç filmde bulundum, mükemmeldi. Türkiye’de başka setler de gördüm; senaryo eline çekim günü geçiyor, `hadi oyna’ deniyor. Fakat Almanya ile ilgili bir gerçek var; planlamaları çok iyi. Aylar öncesinden çekim saatini biliyorsun. Tabii bu diğer taraftan esnek olamamak anlamına da gelebiliyor. Fransız yapımlarının güzel olan tarafı şu; oyunculuk çok ön planda. Mizansene iyi zaman ayırıyorlar. Almanya ise daha teknik. Aslında Fransa, Almanya ile Türkiye karışımı olduğu için ayrıca güzel bence. Ama profesyonel yapılan işlerde büyük farklılıklar olmuyor. Normalde bir günün masrafı 20 binden başlayıp 150 bine kadar çıkıyor. Dolayısıyla tüm ekip, oyuncular da dahil bunun bilincinde çalışıyor.
Bu arada söylemeden edemeyeceğim, seni Sean Penn’e sadece biz benzetmiyoruzdur herhalde? (gülüyor) Çok sevdiğim bir oyuncudur. Bir keresinde annem telefon etti, `Oğlum televizyonda filmin oynuyor.’ dedi. Filmi bana anlatırken farketti ben olmadığını. Sean Penn’miş. Çok beğendiğim bir oyuncu olduğu için benzetmeleri kabul edebiliyorum. Oyunculuğu ve hayattaki duruşuyla hayran olunası biri.
Peki Tim Seyfi nasıl biri? Başarını destekleyen özelliklerin neler? (gülüyor) Şanslı biri. Buna gerçekten inanıyorum. Tamam çok çalıştım, çabaladım ama yine de şans payı çok büyük. Kalabalık ailede büyümek insanı pozitif yapıyor galiba, bütün kardeşlerim de öyledir. Olumlu düşüncelerin insana döndüğüne inanıyorum. Hayatı seviyorum. O da beni seviyor. Karamsar değilim ama hayalperest de değilim Sahip olduğum güçlü özellikleri biliyorum. Eksik olanları geliştirmeye çalışıyorum. Çocuk gözüyle, merakla atılıyorum yeni işlere, büyük heyecan duyuyorum. Kararlarımı verirken içgüdülerimi dinlerim, şimdiye kadar beni hiç yanıltmadılar.
Tim Seyfi, Hamide Türker
Oyunculuğa başlamadan önce hayatında büyük yeri olan müzik ve tiyatroya devam ediyor musun? Rock grubumuzun olduğu günler güzeldi ama oyunculuğa başladıktan sonra müzikle pek uğraşamadım. Sadece sevdiklerimin özel günlerinde onlara şarkı yazıyorum. Tiyatroyu da son birkaç yıldır yoğunluktan devam ettiremiyorum. Yazmayı seviyorum, bir kitap projem oldu ama onu da ertelemek zorunda kaldım zamansızlıktan.
Son olarak genç oyuncu adaylarına tavsiyelerin nelerdir? Çok istemek, çok çalışmak ama çok sevmek. Sürekli uğraşmak, kendini geliştirmek. Kendini geliştirebilmek için de önce kendini tanımak gerekiyor. Oyunculuğa tüm zamanını vermen gerekiyor. Bunu yapmazsan, meslek olmaz; hobi kalır.
