Meksika’da yapılan Dünya Tekvando Şampiyonası’nda Almanya adına yarışan Tahir Güleç altın, Rabia Güleç de bronz madalya kazandı. 80 kilogram finalinde Rene Lizarraga’yı 8-7 mağlup ederek altın madalyaya ulaşan Tahir Güleç, 18 yıl sonra Almanya’ya altın madalya kazandıran isim oldu.

Alman Tekvando Milli Takım teknik direktörü Aziz Acharki, Güleç’in altın madalyasının 18 yıl sonra geldiğini belirterek, “bu kadar yıl sonra bunu başardıkları için mutlu olduğunu” ifade etti. Almanya’nın tekvandodaki son altın madalyasını 1995 yılında Acharki kazandırmıştı. Meksika’nın Puebla kentinde düzenlenen Dünya Büyükler Tekvando Şampiyonası’nda, Tahir Güleç’in yanı sıra Almanya Milli Takımı adına yarışan kız kardeşi Rabia Güleç de 62 kiloda bronz madalya kazanarak, büyük bir başarıya imza attı.

Başarılı sporcular doğdukları ve yaşadıkları Nürnberg’e gelişlerinde törenlerle karşılandı.
Şampiyona sonrası Meksika’dan uçakla Frankfurt’a, oradan da Nürnberg’e trenle gelen Güleç kardeşler peronda Nürnberg Büyükşehir Belediye Başkan Yardımcısı Horst Förther ve sporseverler tarafından çiçekler ve konfetilerle karşılandı. Förther, Güleç kardeşlere çiçek ve hediyeler verirken, “Yıllar sonra Almanya’ya altın madalya kazandıran sporcularımızı bağrımıza basıyoruz. Başarılarının devamı için elimizden gelen her şeyi yapacağız.” dedi.

Alman medyası da karşılamaya ve 18 yıl sonra gelen altın madalyaya büyük ilgi gösterdi.
Tahir ve Rabia Güleç’in isimlerinin yazılı olduğu tişörtler giyen Nürnbergli arkadaşları sporcu kardeşler lehine sloganlar atarak, onları tebrik ettiler.

Tahir’in ablası Sümeyye Güleç de Almanya adına yarışarak tekvandoda gümüş madalya kazanmıştı. Adeta bir sporcu fabrikası gibi olan ailenin hocaları da yabancı değil. Üç kardeşin hem hocaları hem de amcaları olan Özer Güleç ise, “Yetiştirdiğim gençlerle gurur duyuyorum. Daha büyük başarılara imza atacaklarına sonsuz inancım var.” diye konuştu.

Konuyla ilgili olarak konuşan yetkililer, “Güleç kardeşlerin bu başarılarının, `göçmenleri uyumsuzlukla’ eleştirenlere de bir mesaj niteliği taşıdığını” belirttiler. Yapılan açıklamalarda, “Türk gençleri güvenilip, fırsat tanınması halinde her zaman başarılı olabileceklerini göstermişlerdir.” denildi.

Futbol, sporcularını bebek yaşta eğiten, çalışkanlık ve disiplinle yoğuran Almanların kazandığı bir oyundur

İngiliz golcü Garry Lineeker, “Futbol 90 dakika oynanan, sahada 22 kişinin mücadele ettiği ve sonunda hep Almanların kazandığı bir oyundur” diyerek `her daim ve her şartta kazanmayı bilen’ Alman futbol karakterini açıklamıştı. 2000’li yıllar `hep Almanların kazandığı’ yıllar olmadı. Genlerinde kazanma karakteri yatan ülke futbolu yine çeyrek, yarı ve finallerde dolaşıyordu ama Lineeker’i haklı çıkaramıyordu. Euro 2000`de gruplarda elenen Almanlar, bir değişime gitme kararı aldılar.

Bu kararı sadece turnuvalardaki milli ve kulüp takımları bazındaki başarısızlık yüzünden almadılar. Almanlar, “neden bizim de dünya çapında bir yıldızımız yok” konusunu da tartışıyorlardı. Dünya futbol sahnesine iyi oyuncular sundular ama hiçbir zaman çok büyük bir yıldız veremediler. Brezilya’nın Pele`yi, Arjantin’in Maradona`yı sunduğu gibi. Ayrıca en başarılı oldukları yıllarda bile adları, `Alman panzerleri’, `Alman disiplini’, `göze hoş gelmeyen ama sonucu gidici takım’ gibi terimlerle anılıyordu.
O gün aldıkları değişim kararı, bugün karşımıza bir devrim olarak çıkıyor.
2000 yılında başlatılan bu değişim sürecinde ülkenin dört bir yanında 300`ün üzerinde futbol okulu açıldı. Bu okulların başına lisanslı ve profesyonel alt yapı eğitmenleri getirildi. Bu okulların görevi, ülke genelindeki genç yetenekleri bulup, eğiterek Alman futboluna kazandırmaktı. Bu okullarda 11 ile 14 yaş arası 14 bin yetenekli çocuk eğitime tabi tutuldu. Amaç sadece yetenekleri keşfetmek değil, bu küçük çocuklara daha o yaştan itibaren `kazanma alışkanlığı’, `kaybetmeme hırsı’ gibi Almanların vazgeçilmez özelliklerini yüklemekti.

Almanya Futbol Federasyonu bu oluşumun yanında Alman kulüplere yabancı futbol sınırlaması da koydu. Her takımda en az 12 Alman oyuncu bulundurma zorunluluğu getirdi. Yıllardır `saf kan’ Alman dışında hiçbir sporcuya milli forma vermeyen Almanlar, artık ülkelerinde yaşayan, vatandaşları olan göçmenlerden de yararlanmaya başladılar. Göçmen nüfusunun çok yoğun olduğu Almanya, atıl duran bu güçten de faydalanıyordu artık. 2010 Dünya Kupası kadrosunun % 48’i, etnik kökeni 8 farklı ülkeden oluşan oyunculardan kuruluydu.

Çok küçük yaşlarda eğitime alınan bu gençler artık sahne almaya hazırlardı. 2007 yılında Güney Kore`deki U 17 Dünya Kupası’nda üçüncü oldular. 2008`de ise U 19 takımı Çek Cumhuriyeti`nde düzenlenen Avrupa Şampiyonası’nı kazandılar. Böylece 1992`den bu yana ilk kez bir Alman Genç Milli Takımı şampiyonluğu kazanmıştı. 2009`da ise U 21 takımı şampiyonluğu kazanırken hem bu yaş kategorisinde ilk kez şampiyon oldular, hem de 2009 yılı içerisinde üç farklı yaş kategorisinde şampiyonluğa ulaşan tek ülke olarak tarihe geçtiler. Ve bütün bunları başaran oyuncu topluluğunun çok büyük bir kısmı 2000 yılında eğitime alınan isimlerden oluşuyordu.

Almanya 2000 yılında giriştiği özkaynak devriminde bugün çok başarılı olduğunu kanıtladı. Almanlar bu oluşum için 100 milyon euro gibi çok ciddi yatırım yaptı. Bebek yaşta eğitime aldıkları çocuklara aşıladıkları kazanma hırsı, çalışkanlık ve disiplin gibi özellikleri 10 yıl boyunca işlediler.

Lineeker’in sözünü açarsak, “Futbol 90 dakika oynanan, sahada 22 kişinin mücadele ettiği ve sonunda hep sporcularını bebek yaşta eğiten, çalışkanlık ve disiplinle yoğuran Almanların kazandığı bir oyundur” demek gerekiyor galiba.